کارایی جاذب مغناطیسی دانه ای شکل بر پایه زئولیت طبیعی-پلیمر کیتوسان در حذف آرسنیک از آب های آلوده

فرضیه:

 از میان آلاینده های مختلف موجود در آب طبیعی، آرسنیک به دلیل سمیت زیاد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. جذب سطحی یکی از کاراترین روش ها برای حذف این آلودگی از جریان های آب آلوده به آن است. از جمله جاذب های آرسنیک می توان به نانوکامپوزیت های زیولیتی اشاره کرد. جاذب های پودری به دلیل ایجاد مشکلاتی از قبیل گرفتگی صافی ها، افت فشار زیاد پمپ و نیز مشکل جداسازی از آب در سامانه های صنعتی کارایی چندانی ندارند.

روش ها:

 برای حل مشکل نام برده، پودرهای نانوکامپوزیت زیولیتی با روش ژل سازی به کمک پلیمر کیتوسان و با سه نوع محلول اتصال دهنده عرضی شامل سدیم هیدروکسید، سدیم تری پلی فسفات و سدیم هیدروکسید + سدیم تری پلی فسفات دانه ای شکل شدند. اثر عوامل مختلفی از قبیل نوع و نسبت اولیه مواد در شکل گیری دانه های تهیه شده بررسی شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد، دانه ها در محلول اتصال دهنده عرضی سدیم هیدروکسید + سدیم تری پلی فسفات و نسبت اولیه بهینه 1 به 3 از کیتوسان به نانوکامپوزیت شکل ظاهری مناسب تر و استحکام بهتر و نیز عملکرد بهتری در جذب آرسنیک دارند. به منظور تایید و توجیه نتایج فوق از آزمون های SEM، BET و AAS استفاده شد. پارامترهای عملیاتی مختلف از قبیل مقدار غلظت اولیه آرسنیک و دز جاذب در بازده جذب این دانه ها بررسی و مقدار بهینه دز جاذب 1g/L، با بازده 92.9 تعیین شد. در ادامه ، برای دستیابی به اطلاعات بیشتر درباره نحوه جذب و تعیین حداکثر ظرفیت جاذب، هم دما های Langmuir و Freundlich برای جاذب های دانه ای بررسی شدند. بیشترین ظرفیت جذب 7450.7mg/g به دست آمد و نتایج نشادن داد، هم دمای Freundlich هم خوانی بهتری با داده های به دست آمده دارد.