بررسی اثرات سمی پلی آکریلات سدیم در غلظت های مختلف بر میزان تکوین جنین و بیان ژن های آپوپتوز و آنتی اکسیدانت در بلاستوسیست موش
پلی آکریلات سدیم ماده ای است با قدرت جذب آب و رطوبت بالا که از آن در ساخت پدهای بهداشتی استفاده می گردد. در این مطالعه تاثیر این ماده بر میزان تکوین جنین و میزان بیان ژن های دخیل در آپوپتوز و ژن های آنتی اکسیدانت در بلاستوسیست بررسی گردید. موش های ماده بالغ با تزریق هورمون های گنادوتروپین سرم مادیان باردار (PMSG) و گنادوتروپین جفت انسان (hCG) تحریک تخمک گذاری شده و پس از قرار گرفتن در کنار موش های نر، زیگوت ها از لوله های تخمدانی جمع آوری شده و در چهار گروه در محیط کشت حاوی غلظت های 0، 5، 25 و 50 میکروگرم بر میلی لیتر پلی آکریلات سدیم انتقال داده شدند. زیگوت ها تا مرحله بلاستوسیست کشت داده شد و تکوین جنین مورد بررسی قرار گرفت. بیان ژن های مورد نظر در بلاستوسیست ها به روش real time RT-PCR مورد آزمون قرار گرفت. از آنالیز واریانس یکطرفه (ANOVA) و تست تعقیبی دانکن برای تعیین تفاوت بین میانگین گروه ها استفاده شد. میزان تشکیل بلاستوسیست در گروه دارای بالاترین غلظت پلی آکریلات سدیم نسبت به گروه کنترل کمتر بود (05/0<p). میزان بیان ژن Bcl-2 در گروه دارای غلظت 5 میکروگرم بر میلی لیتر نسبت به گروه کنترل افزایش یافت و در گروه دارای غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر نسبت به گروه های دارای غلظت 5 و 25 میکروگرم بر میلی لیتر کاهش یافت (05/0<p). میزان بیان ژن Bax/Bcl-2 و میزان بیان ژن Caspase-3 در گروه دارای غلظت 50 میکروگرم بر میلی لیتر نسبت به گروه صفر، 5، 25 میکروگرم بر میلی لیتر افزایش یافت (05/0<p). بنابراین غلظت های بالای سدیم پلی اکریلات از طریق سیستم آپوپتوز تاثیر مخرب بر جنین دارد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.