تاثیر روان درمانی وجودی بر سرمایه ی روان شناختی و کنترل عاطفی بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی

بیماران مبتلا به سرطان علاوه بر مشکلات جسمانی ناشی از بیماری و روند درمان با پیامدهای روانی و عاطفی متعددی نیز مواجه هستند که در این زمینه روان درمانی وجودی ممکن است موثر واقع شود. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر روان درمانی وجودی بر سرمایه ی روان شناختی و کنترل عاطفی در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی انجام شد.

پژوهش حاضر به روش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون به همراه گروه کنترل انجام شد. جامعه ی آماری آن را بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی بیمارستان امید مشهد در سال 1400 تشکیل دادند که از میان آن ها  تعداد 22 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. سپس برنامه ی روان درمانی وجودی طی نه جلسه ی 90 دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا شد و طی این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. گروه ها قبل و بعد از مداخله با پرسشنامه ی سرمایه ی روان شناختی لوتانز و همکاران (2007) و پرسشنامه ی کنترل عاطفی ویلیامز و همکاران (1997) مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل های کوواریانس تک (ANCOVA) و چندمتغیری (MANCOVA) و در نرم افزار SPSS-26 تحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج ANCOVA آشکار ساخت به طورکلی مداخله روان درمانی وجودی موجب ارتقاء سرمایه ی روان شناختی (64/0 = η، 001/0P<، 34/33F=) و کنترل عاطفی (43/0 = η، 001/0P<، 44/14F=) می شود. نتایج MANCOVA نشان داد روان درمانی وجودی بر بهبود ابعاد سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری، خوش بینی) به طور معنی داری موثر است (05/0<P) و همین اثرات بهبود دهنده برای ابعاد کنترل عاطفی (خشم، خلق افسرده، اضطراب، عاطفه مثبت) تایید شد (05/0<P).

نتیجه گیری: 

نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر روان درمانی وجودی بر سرمایه ی روان شناختی و کنترل عاطفی در بیماران مبتلا به سرطان تحت شیمی درمانی بود. در نتیجه، لزوم کاربست درمان های وجودی متمرکز بر مسایل مرتبط با بیماران مبتلا به سرطان به ویژه با تمرکز بر بهبود سرمایه ی روان شناختی و کنترل عاطفی در آن ها ضروری و حایز اهمیت به نظر می رسد.