مقایسه افراد عادی و وابسته به مواد مخدر بر پایه تنظیم خلق منفی و خود بازبینی

این پژوهش با هدف مقایسه تنظیم خلق منفی و خود بازبینی در افراد وابسته به مواد مخدر و عادی انجام شد.

روش تحقیق حاضر، علی- مقایسه ای از نوع توصیفی است. نمونه 30 نفر افراد وابسته به مواد مخدر و 30 نفر افراد عادی به روش خوشه ای چندمرحله ای در شهرستان ملارد سال 1398 انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه تنظیم خلق منفی سالواتور و مرنز و پرسشنامه خود بازبینی اسنایدر و گانجستید بود.

یافته ها: 

یافته های پژوهش نشان داد که بین گروه های پژوهش در تنظیم خلق منفی و خود بازبینی تفاوت معناداری وجود دارد.

نتیجه گیری: 

به موجب نتایج این پژوهش، افراد وابسته به مواد مخدر از تنظیم خلق منفی و خود بازبینی رنج می برند. این موضوع نشان می دهد که در پیش گیری از وابستگی به مواد مخدر و در درمان آن باید به عوامل فراشناختی توجه شود.