تحلیلی بر پیامدهای امنیتی نابرابری فرصت ‏های اقوام در ج.ا.ایران

قومیت و قوم گرایی که از تفاوت های نژادی ناشی می شود همواره در بررسی ها و تحقیقات اجتماعی و سیاسی مولفه مهمی بوده که تاثیری محسوس بر امنیت ملی، توسعه و یا رشد جوامع داشته است، لذا به همین سبب این تحقیق با موضوع بررسی فرصت های نابرابر در میان اقوام کشور جمهوری اسلامی ایران و پیامدهای امنیتی آن، با روش توصیفی- تحلیلی وبهره گیری از ابزار گردآوری میدانی و کتابخانه ای، درصدد است ضمن تبیین درجه اهمیت و اولویت بندی هر یک از معیارها و شاخص های نابرابری فرصت های فراروی اقوام، علل و چگونگی آن را به صورت متقن پاسخ دهد. این پژوهش، در صدد پاسخگویی به این پرسش اصلی می باشد که آیا در میان اقوام مختلف جمهوری اسلامی ایران فرصت های نابرابر به وجود آمده است، اگر چنین است پیامد امنیتی آن چیست؟ و راه کارهای حذف و یا کاهش این فرصت های نابرابر کدامند؟ در نهایت دستاوردها و نتایج اصیل این مقاله رسیدن به عواملی پنج گانه از قبیل؛ «پیاده سازی سیاست گذاری اجتماعی»، «پیاده سازی سیاست-گذاری فرهنگی»، «پیاده سازی توسعه اقتصادی یکنواخت»، «پیاده سازی تیوری تکثرگرایی دین محور» و «پیاده-سازی مدیریت تنوع قومی در کشور ج.ا.ا با توجه به اسناد بالادستی» بود که این عوامل بر متغیر بررسی فرصت-های نابرابر در میان اقوام کشور جمهوری اسلامی ایران، در حد خیلی زیاد، موثر واقع گردیدند، لذا نتیجه فوق بر نتیجه حاصله از پرسشنامه منطبق و بر روایی و اعتبار این پژوهش افزود.