امکان سنجی نقش وسایل ارتباط جمعی در پیشگیری یا تسهیل وقوع جرم
رسانهها، نمایشگر جریان اطلاعاتی جامعه هستند و به عنوان سپهر ارتباطی میان افراد و کنش و واکنش آنان قرار میگیرند. وسایل ارتباطجمعی، بیشتر در پی ایجاد بستر آرام اطلاعاتی برای جامعه است، گرچه گاه در برخورد با پدیدهها، مستقیم یا غیر مستقیم کارکرد منفی میگیرد که مصداق بارز آن نیز، در انعکاس جرم و جنایت رخ میدهد. رسانه، نسبت به این سوژه باید فعل پیشگیرانه برگزیند، اما بهدلیل کجروی از فطرت خود، چهبسا عملش منفی هم میشود و فضا را جرمخیز میکند. این مقاله تلاش دارد، کاشفی باشد بر ارتباط میان کنش رسانه در مواجهه با جرم که این را در میان نظریهها، توصیفها و تحلیل به جستوجو مینشیند. استفاده اسنادی از شگردهای محققان و استنتاجی مقایسهای و حتیالامکان استقرایی خواهد داشت تا بهاحتمال دریابد تنها وضع قوانین و اعمال آن توسط سیستم قضایی، هرچند لازم است، اما کفایت نمیکند. پژوهش فعلی، به این تحلیل رسید که رسانه، به عنوان محرک افکار مردمی، در رجوع به خبرهای جنایی، باید جذابیت را بعد از مصلحت جامعه بگذارد تا نقطه ثقل عملی آن منع عادیانگاری ارتکاب جرم و ایجاد حس امنیت روانی و اجتماعی برای اجتماع باشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.