بررسی و نقد «برداشتهای نادرست از وحدت شخصی وجود» با تکیه بر اندیشه علامه جوادی آملی
مسیله وحدت شخصی وجود از مهم ترین و بنیادی ترین مسایل موثر در فلسفه و عرفان به شمار میرود که در کیفیت نگاه به مباحث هستی شناسی، خداشناسی، کیفیت رابطه حق و خلق و دیگر مسایل، تاثیرات و لوازم راهبردی، بنیادین و جوهری دارد؛ اما در عین حال، برداشتهای غلط و نادرست از این مسیله موجب پدید آمدن حداقل دو مشکل میشود: برخی از متاثرین از این دیدگاه (چه در غرب و چه در شرق)، به واسطه سوء فهم، به انحرافات فکری و عقیدتی دچار می شوند و برخی دیگر نیز با برداشتی ضعیف از آن، به نقدهایی نابه جا علیه آن میپردازند. از جمله برداشتهای نادرست مشهور، این موارد است: «حلول»، «اتحاد»، «هیچ و موهوم پنداری کثرات»، «همه خدایی»، «تغییر ذات حق»، «نفی علیت»، «جبر» و «اباحه گری». در این مقاله بر اساس برهان عقلانی و نقل وحیانی برگرفته از اندیشه های حکیم متاله، فقیه و مفسر، آیت الله جوادی آملی به نقد این پندارهای نادرست و اثبات سستی، سخافت و بطلان آنها میپردازیم.
وحدت شخصی وجود ، وحدت وجود ، خدا ، آیت الله جوادی آملی ، حلول ، عرفان ، حکمت متعالیه
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.