پژوهش تطبیقی آیه رضوان با رویکرد عدالت صحابه
مسیله عدالت صحابه از مهم ترین و پرچالش ترین مسایل تاریخ صدر اسلام است؛ بزرگان اهل سنت به استناد ادله قرآنی و روایی، تمامی صحابه را عادل دانسته اند؛ مهم ترین دلیل ارایه شده برای عدالت صحابه، آیه رضوان است که با توجه به آن، ادعا میشود تمامی صحابه یا مجموع حاضرین در بیعت رضوان، عادل هستند. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی، عدالت تمامی صحابه یا شرکتکنندگان را مورد ارزیابی قرار میدهد؛ یافته های این نوشتار چنین است؛ نخست: از آیه، عدالت تمامی صحابی شرکتکننده در بیعت اثبات نمیگردد؛ دوم: بیعت رضوان نمیتواند عدالت تمامی صحابه در تمام عمر را اثبات نماید و اینکه این آیه تنها بر رضایت خداوند بهصورت مشروط و آن هم در آن زمان و از گروهی خاص از صحابه حاضر در بیعت، دلالت می کند. عمدهترین ادله نقد عدالت صحابه در این آیه دو مسیله است؛ نخست اینکه رضایت خداوند منحصر به زمان نزول است و سپس آنکه خطا و لغزشهای فراوان صحابه که در نگاشته های اهل سنت وجود دارد، نوعی نقض عدالت آنان است.
عدالت صحابه ، بیعت رضوان ، اهل سنت ، شیعه ، رضایت خداوند ، آیه رضوان
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.