بررسی رابطه مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان در آموزش و پرورش استان مازندران

معنویت در محیط کار می تواند برای سازمان ها، انسانیت و برای اجتماع، فعالیت و برای محیط، مسیولیت به ارمغان آورد. اگر چنین شود؛ این مهم ترین وظیفه ای است که جامعه ما در نخستین دهه های هزاره ی جدید با آن مواجه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان در آموزش و پرورش استان مازندران می باشد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان آموزش و پرورش استان مازندران در سال 1400-1399 به تعداد 1412 نفر بود. حجم نمونه به تعداد 302 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شد. روش گردآوری داده ها به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسشنامه های استاندارد معنویت در محیط کار میلیمن و همکاران (2003) و رفتار اخلاقی لوزیر (1993)، بود. روایی پرسشنامه ها توسط متخصصان بررسی و تایید شد و با محاسبه آلفای کرونباخ، پایایی پرسشنامه های معنویت در محیط کار برابر 94/0 و رفتار اخلاقی برابر 90/0 صدم محاسبه گردید که نشان داد پرسشنامه ها از پایایی نسبتا بالایی برخوردار هستند. روش تجزیه و تحلیل داده ها استفاده از روش های آمار توصیفی (محاسبه فراوانی، درصدها، انحراف استاندارد و نمودار ستونی) و آمار استنباطی (آزمون کولموگروف اسمیرنوف و آزمون ضریب همبستگی پیرسون) از طریق برنامه نرم افزاری SPSS22 بود. یافته ها نشان داد که بین مدیریت معنوی در محیط کار و رفتار اخلاقی کارکنان و مولفه های آن در آموزش و پرورش استان مازندران رابطه وجود دارد. در نتیجه، معنویت در محیط کار می تواند موجب شود کارکنان و مدیران به دلیل احساس تعلقی که به دیگران دارند، از بدگویی و دشمنی های عمدی با یکدیگر خودداری کنند. هر چه معنویت در کار افزایش یابد، اصول اخلاقی در سازمان بیشتر رعایت می شود و افراد به آن پایبندی بیشتری خواهند داشت.