تعیین نیاز آبی و آب کاربردی فلفل دلمه ای در گلخانه و مقایسه آن با نتایج سامانه نیاز آب

یکی از اهداف مهم توسعه گلخانه ها در کشور ارتقای بهره وری تولید و بالابردن بهره وری آب و کود است. فلفل دلمه ای نیز از مهم ترین محصولات گلخانه ای در سراسر جهان بوده و دارای ارزش اقتصادی بالایی است. این پژوهش به منظور ارایه برنامه ریزی آبیاری و کودآبیاری برای فلفل گلخانه ای از طریق پایش رطوبت و شوری خاک ناحیه ریشه، در سال 1400 در استان البرز شهرستان چهارباغ انجام شد. برای این منظور سه تیمار آبیاری I1، I2 و I3 (100، 80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه) و سه تیمار کودآبیاری F1، F2 و F3 (150، 100 و 50 درصد نیاز کودی گیاه) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. مجموع آبیاری اندازه گیری شده برای تیمارهای I1، I2 و I3 به ترتیب برابر 397، 318 و 238 میلیمتر بود. مقادیر نیاز آبیاری شبیه سازی شده توسط سامانه نیاز آبیاری گیاهان زراعی و باغی با مقادیر اندازه گیری شده مورد مقایسه قرار گرفت و شاخص های آماری RMSE، NRMSE، MBE، D و EF به ترتیب برابر 55/38، 21/0، 1/21-، 99/0 و 95/0 به دست آمد. نتایج نشان داد تاثیر تیمار آبیاری، کودآبیاری و اثر متقابل آنها بر عملکرد فلفل گلخانه ای معنادار بود. حداکثر عملکرد فلفل در تیمار I1F1 برابر 38/114 تن بر هکتار و حداقل آن در تیمار I3F1 برابر 96/40 تن بر هکتار به دست آمد. همچنین حداکثر بهره وری آب در تیمار I2F2 برابر 05/31 کیلوگرم بر مترمکعب و حداقل آن در تیمار I3F1 برابر 19/17 کیلوگرم بر مترمکعب رخ داد. گرچه بهترین عملکرد در تیمار I1F1 به دست آمد؛ اما بهترین بهره وری آب در تیمار I2F2 حاصل شد و عملکرد محصول در این دو تیمار تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری کلی نشان می دهد که کم آبیاری 20 درصد با پایش رطوبت ناحیه ریشه در تولید فلفل گلخانه ای توصیه می شود اما مصرف کود باید با پایش شوری ناحیه ریشه کنترل شود.