ارزیابی تجربی و عددی انتقال گرمای رادیاتور موتور پرکینز A4.248 با استفاده از نانو سیال CuO+water

در این تحقیق عملکرد حرارتی رادیاتور موتور پرکینز A4.248 توسط نانو سیال CuO + Water در شرایط محیطی تعریف شده بر روی مدل آزمایشگاهی ساخته شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد با افزایش کسر حجمی نانو ذرات چگالی و رسانایی گرمایی افزایش؛ گرمای ویژه و لزجت دینامیک کاهش یافت. ضریب اصطکاک با افزایش کسر حجمی نانوذرات در سیال پایه افزایش، و با افزایش عدد رینولدز کاهش یافت. همچنین با افزایش دبی و کسر حجمی ضریب اثر بخشی رادیاتور افزایش را نشان داد. در حداکثر مقدار سرعت جریان هوا و سیال خنک کننده با افزودن 4 درصد حجمی نانوذرات به سیال پایه می توان آهنگ انتقال گرما را به طور متوسط 39 درصد نسبت به سیال پایه افزایش داد. همچنین با افزایش دور الکتروموتور از 20 Hz به 40 Hz ضریب انتقال گرما آب خالص به طور متوسط 28% و نانو سیال 32% افزایش را نشان داد. افت فشار رادیاتور با کسر حجمی 1 و 2 درصد نسبت به سیال پایه در دور حداکثر الکتروموتور به ترتیب 7/15% و2/38% محاسبه شد.