مقایسه عملکرد حافظه در جانبازان دارای علائم اختلال استرس پس از سانحه با گروه بدون اختلال

سلامت جسمی و روانی جانبازان، در گرو توجه به مشکلات روان شناختی آن هاست. هدف پژوهش حاضر مقایسه عملکرد حافظه جانبازان دارای علایم اختلال استرس پس از سانحه با گروه بدون اختلال در شهر تهران بود.

این پژوهش با روش کوهورت تاریخی بین سال های1395-1396 انجام شد. تشخیص جانبازان دارای اختلال استرس پس از سانحه مبتنی بر استنادات کمیسیون پزشکی بنیاد شهید و امور ایثارگران بود. تعداد 30 جانباز دارای اختلال استرس پس از سانحه، با 30 جانباز بدون اختلال در مطالعه شرکت کردند. روش نمونه گیری هدفمند بود و باتوجه به ملاک های پژوهش صورت گرفت. ابزار پژوهش مقیاس حافظه بالینی وکسلر بود. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره انجام شد.

یافته ها:

 نتایج حاصل از پژوهش نشان داد بین 2 گروه در همه خرده مقیاس های حافظه بالینی وکسلر (اطلاعات عمومی، آگاهی به زمان و مکان، توجه و کنترل ذهنی، حافظه شنیداری، حافظه عددی، ترسیم تصاویر و حافظه دیداری) تفاوت معنا داری وجود دارد.

نتیجه گیری:

 عملکرد حافظه در بین جانبازان با اختلال استرس پس از سانحه و جانبازان بدون اختلال در همه ابعاد، تفاوت دارد.