توموگرافی امواج سطحی و ناهمسانگردی شعاعی با استفاده از تداخل سنجی لرزه ای در گستره البرز مرکزی

امروزه روش تداخل سنجی لرزه ای روشی کارآمد در مطالعات زلزله شناسی است و امکان استفاده از نوفه محیطی در این روش به علت تکرارپذیر بودن و محدوده فرکانسی گسترده بسیار حایز اهمیت است. یکی از کاربردهای مهم تداخل سنجی لرزه ای، توموگرافی لرزه ای و ناهمسانگردی شعاعی است. روش های معمول توموگرافی لرزه ای نیازمند تعیین ابعاد شبکه بندی یا پارامترهایی همچون هموارسازی و میرایی هستند. روش توموگرافی پیشنهادی در این مطالعه، روشی بسیار نوین است که تعداد پارامترهای نامعینی دارد و به شبکه بندی ازپیش تعریف شده یا پارامترهایی همچون هموارسازی و میرایی نیاز ندارد. منطقه مورد مطالعه در این پژوهش، محدوده البرز مرکزی در عرض جغرافیایی 0/38-5/34 درجه شمالی و طول جغرافیایی 5/54-5/48 درجه شرقی است. توموگرافی و ناهمسانگردی شعاعی در این منطقه با استفاده از داده های به دست آمده از نوفه های محیطی، اعمال تداخل سنجی لرزه ای و همچنین داده های زمین لرزه به دست آمده است. نتایج، نشان دهنده امکان تفکیک ایالت های لرزه زمین ساختی متفاوت بر اساس بی هنجاری های سرعتی و ناهمسانگردی شعاعی در منطقه است. نقشه ناهمسانگردی شعاعی نیز نشان دهنده وجود ماگمای سرد شده دماوند در عمق حدود بیست کیلومتری است.