بررسی تاثیر عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه بر میزان رونویسی از ژن های کدکننده NF-κB و میلوپراکسیداز در بافت کبدی به دنبال مسمومیت ناشی از اتیلن گلیکول در موش های صحرایی نر

 کبد در معرض مسمومیت ناشی از ترکیبات شیمیایی مختلف قرار دارد. با توجه به اثرات آنتی اکسیدانی موجود در دانه خربزه و همین طور نقش NF-κB و میلوپراکسیداز (MPO) در بروز التهاب ناشی از استرس اکسیداتیو، در مطالعه حاضر تاثیر عصاره هیدروالکلی دانه خربزه بر میزان رونویسی از ژن‌های کدکننده NF-κB و MPO در موش‌های مسموم شده با اتیلن گلیکول با روش real-time PCR مورد ارزیابی قرارگرفت.

 تعداد 30 سر رت بصورت تصادفی در 5 گروه سالم، کنترل مسموم (اتیلن گلیکول 75/0 درصد) و تجربی (اتیلن گلیکول 75/0 درصد و غلظت های 150، 300 و 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره) تقسیم شده و به مدت 38 روز تیمار شدند. سپس بافت کبدی رت ها خارج شده و میزان رونویسی از ژن های NF-κB و MPO با روش real-time PCR بررسی شد.

یافته‌ها:

 میزان رونویسی از ژن کدکننده NF-κB و MPO در کبد موش های گروه کنترل مسموم نسبت به موش های گروه سالم افزایش معنی‌داری داشت. تیمار با عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظت های 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنی دار رونویسی از ژن کدکننده NF-κB در گروه های تجربی شد. تیمار عصاره هیدرواتانلی دانه خربزه در غلظت های 150، 300 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن موجب کاهش معنی دار رونویسی از ژن MPO در گروه های تجربی در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد.

نتیجه‌گیری: 

کاهش سطح MPO و NF-κB نشان دهنده تاثیر درمانی عصاره دانه خربزه بر آسیب کبدی است.