چگونگی تاثیر سطح هورمون تستوسترون بر رابطه بین ضعف کنترل داخلی و گزارش گری مالی متقلبانه

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر سطح هورمون تستوسترون مدیرعامل بر رابطه بین تعداد ضعف های با اهمیت کنترل داخلی شرکت ها و گزارش گری مالی متقلبانه شرکت های دارویی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. در این پژوهش گزارش گری متقلبانه مالی متغیر وابسته بوده که از طریق ضریب 8 متغیری که در پژوهش رزالی و راشد (2014)، کردستانی و تاتلی (1395) و رضازاده و محمدی (1398) بومی سازی شده اندازه گیری شده است. متغیر تعداد ضعف های با اهمیت کنترل داخلی متغیر مستقل بوده و از طریق تعداد ضعف های با اهمیتی که در گزارش حسابرس آورده شده محاسبه می شود. متغیر سطح هورمون تستوسترون مدیرعامل از طریق نسبت عرض به ارتفاع چهره مدیر عامل اندازه گیری می شود. مطابق با حجم نمونه این پژوهش، تعداد 26 شرکت طی سال های 1390 الی 1397 برای آزمون فرضیات در نظر گرفته شده است. رگرسیون در نظر گرفته شده مطابق با متغیر وابسته این پژوهش، رگرسیون لاجیت می باشد. نتایج فرضیه اول پژوهش نشان داد که بین ضعف کنترل داخلی و گزارش گری مالی متقلبانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج فرضیه دوم پژوهش نشان داد که بین سطح هورمون تستوسترون مدیرعامل و گزارش گری مالی متقلبانه رابطه منفی و معناداری وجود دارد. یافته های فرضیه سوم حاکی از آن بود که سطح هورمون تستوسترون مدیرعامل تاثیر معناداری بر رابطه بین ضعف کنترل داخلی و گزارش گری مالی متقلبانه دارد.