اثر 8 هفته تمرینات منتخب تی آر ایکس بر شدت درد و تعادل ایستا و پویای دختران غیر ورزشکار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات تی آر ایکس بر میزان درد و تعادل ایستا و پویای دختران غیر ورزشکار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی می پردازد.

روش ها: 

جامعه آماری تحقیق شامل دختران غیر ورزشکار مبتلا به کمردرد غیراختصاصی منطقه دو شهر شیراز باسابقه درد بیش از سه ماه بود که از بین آن ها به صورت در دسترس تعداد 30 نفر آزمودنی انتخاب شد و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری شاخص درد از معیار قیاسی دیداری درد (Visual Analog Scale؛ VAS) و تعادل ایستا و پویا از دستگاه تعادل سنج بایودکس استفاده شد. ابتدا پیش آزمون گرفته شد. سپس به مدت 8 هفته گروه تجربی تمرینات را انجام داده و گروه کنترل تمرینی انجام ندادند. پس از آن آزمون های مجدد انجام شد. متغیرهای تحقیق در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. آزمون شاپیرو ویلک برای بررسی نرمال بودن داده ها و از آزمون تی زوجی برای مقایسه درون گروهی و از آزمون آنکوا با مدنظر قرار دادن پیش آزمون به عنوان کووریت جهت مقایسه نتایج به دست آمده بین گروهی استفاده شد. سطح معناداری در سراسر تحقیق در سطح 95 درصد با آلفای کوچک تر و یا مساوی با 0/05 بود.

یافته ها: 

نتایج تحقیق نشان داد شدت درد، تعادل ایستا و پویای گروه تمرینات تی آر ایکس در پس آزمون به طور معنی داری بهتر از پیش آزمون بود (0/05>p)، اما شدت درد، تعادل ایستا و پویای گروه کنترل در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معنی داری نداشت (0/05<p).<p).

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج به دست آمده، پروتکل تمرینی تی آر ایکس که در این پژوهش استفاده شد باعث بهبود درد و تعادل ایستا و پویای دختران غیر ورزشکار مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی شده است.</p).<p).