ارائه مدل سیستماتیک ویژگی های محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی

 هنگامی‌که با مسیله شناسایی و رشد استعدادها در ورزش برای ورزشکاران معلول روبرو می‌شویم، ضروری است این مسیله را مورد توجه قرار دهیم که ورزش‌های معلولین با کارایی بالا به لحاظ کشف و رشد استعدادهای جدید اساسا متفاوت از ورزش‌های افراد سالم هستند. عملکردهای فوق‎العاده و موفقیت در ورزش معلولین و مهیا کردن محیطی برای پرورش استعدادها همانند ورزش غیرمعلولین به سادگی امکان پذیر نیست و موفقیت یا عدم‎موفقیت ورزشی به عواملی از جمله: اقتصادی، اجتماعی و منابع انسانی یک کشور بستگی دارد. پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل سیستماتیک ویژگی‎های محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی انجام شده است.

روش‌شناسی:

 این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با به کارگیری روش تحقیق داده بنیاد انجام گرفته است. شرکت کنندگان در این پژوهش، متخصصین رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی، ورزشکاران قهرمان پارالمپیکی و جهانی و مربیان ورزش معلولین بودند که به صورت نمونه‌گیری هدفمند و نظری جهت مصاحبه نیمه‎ساختار یافته انتخاب شدند و مصاحبه‎ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت. داده‌ها به طور همزمان با جمع‌آوری اطلاعات با استفاده از روش استراس و کوربین تحلیل گردید. مقبولیت داده‌ها براساس 5 معیار تایید شد.

یافته‌ها: 

نتایج گویای آن است که 15 مقوله اصلی و 76 مقوله فرعی در قالب ابعاد 6 گانه مدل سیستماتیک شامل: 1- موجبات علی شامل 4 مقوله: عوامل فردی، فرهنگی، اقتصادی و جامعه؛ 2- پدیده اصلی شامل 1 مقوله: رویکرد ویژه پرورش استعداد ورزش معلولین؛ 3- راهبرد شامل 2 مقوله: طراحی نظام مدیریت، راهبرد فرایند محور؛ 4- ویژگی‎های زمینه‎ای شامل 3 مقوله: برنامه‌ریزی، حمایت، بسترحمایتی؛ 5- مداخله گر شامل 2 مقوله: عوامل زیرساختی، عوامل محیطی؛ 6-پیامد شامل3 مقوله: معلولیت موفقیت‎آمیز، قهرمانی، توسعه توانایی‎های ورزش معلولین؛ مدل سیستماتیک ویژگی‎های محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی را تشکیل می‌دهند.

نتیجه‌گیری:

 یکپارچه ‎سازی مقوله‎ ها بر مبنای روابط موجود بین آن‌‌‌هاحول محور محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی شکل دهنده مدل سیستماتیک است که الگوی مدیران درگیر در امر محیط پرورش استعداد ورزشکاران پارالمپیکی را منعکس می‌کند.