مقایسه هزینه تخت روز ICU بیمارستان خوانساری اراک با دو روش: زمان گرا و سنتی

 بهایابی برمبنای فعالیت زمان‌گرا یکی از بهترین روش‌های مستقیم تخصیص هزینه های منابع است که در ایران به‌ندرت استفاده‌ می‌شود. این پژوهش با هدف مقایسه بهای تمام شده تخت-روز ICU برمبنای فعالیت زمان گرا و مقایسه آن با بهای تمام شده جذبی سنتی دربیمارستان آیت‌الله خوانساری اراک انجام شده است.

 مطالعه حاضر از نوع کاربردی و مقطعی‌ است که در بیمارستان آیت‌الله خوانساری اراک در سال 1395 انجام شد. در محاسبه بهای تمام شده تخت-روز ICU از صور ت‌های مالی منتهی به سال 95 استفاده و اطلاعات جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار اکسل و 16 SPSS محاسبه و با ازمون من ویتنی بین دو روش مقایسه انجام شد.

 محاسبه قیمت تمام‌شده تخت-روز ICU براساس هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت زمان‌گرا نشان‌دهنده وجود ظرفیت بلااستفاده در این بخش، نبود تفاوت معنادار با بهای تمام شده جذبی سنتی و وجود تفاوت چشمگیری از تعرفه مصوب وزارت بهداشت بود. مقایسه هزینه‌یابی بر مبنای فعالیت زمان‌گرا 589،190،13  ریال با روش هزینه‌یابی جذبی سنتی 248،904،13 ریال بود که تفاوت معناداری نداشتند (684/0=p). بهای تمام شده یک تخت-روز آ‌ی‌سی‌یو بر مبنای زمان‌گرا کاهش بیشتری نسبت به بهای تمام شده جذبی سنتی داشته است.

نتیجه‌گیری:

 بهای تمام شده خدمات ارایه شده بر مبنای فعالیت زمان‌گرا اطلاعات واقعی‌تری را درمورد هزینه‌ها ارایه می‌کند و بیمارستان‌ها می‌توانند ضمن به‌دست آوردن ظرفیت‌های بلا‌استفاده، به کارآیی بیشتر و کاهش هزینه‌ها دست یابند.