مقایسه اثر ترکیب کتامین- رمی فنتانیل با ترکیب کتامین-پروپوفول بر درد، بی قراری و تغییرات همودینامیک در حین جا اندازی بسته شکستگی بینی

انتخاب داروی بیهوشی مناسب برای القا و نگهداری بیهوشی در ثبات همودینامیک و کنترل درد بیماران دارای اهمیت بسیار است. هدف از این مطالعه مقایسه ترکیب کتامین-رمی فنتانیل با ترکیب کتامین-پروپوفول بر روی درد، بی قراری و تغییرات همودینامیک بیماران در جا اندازی بسته شکستگی بینی است.

مواد و روش ها: 

این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور بر 80 بیمار دچار شکستگی بینی در کلاس بیهوشی 1 ASA که تحت عمل جراحی جااندازی بسته شکستگی بینی قرار گرفته انجام گردید. به بیماران گروه اول mg/kg 0/75 کتامین وµg/kg  2 رمی فنتانیل و به گروه دوم mg/kg 0/75 کتامین و mg/kg 1/5 پروپوفول جهت القای بیهوشی تجویز گردید. تغییرات همودینامیک (تعداد ضربان قلب، فشار خون سیستولیک و دیاستولیک)، شدت درد، میزان بی قراری و همچنین بروز تهوع و استفراغ و تغییرات اشباع هموگلوبین شریانی از اکسیژن هنگام عمل جراحی، بلافاصله پس از القای بیهوشی و پس از عمل جراحی هر 15 دقیقه تا 2 ساعت ارزیابی شد.

یافته ها: 

بر اساس آنالیز آماری داده های جمع آوری شده بیماران، میانگین ضربان قلب و نمره شدت درد در گروه کتامین- رمی فنتانیل به طور معنی داری کمتر از گروه کتامین-پروپوفول بود (0/05 > P).). میانگین فشار خون سیستولی و دیاستولی و امتیاز سدایشن آژیتاسون در دو گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت (0/05 < P). عارضه تهوع در گروه کتامین- رمی فنتانیل بالاتر و افت درصد اشباع اکسیژن در گروه کتامین- پروپوفول بالاتر بود (0/05 > P). تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه از نظر عارضه استفراغ وجود نداشت (0/05 < P).

نتیجه گیری:

 بر اساس نتایج این مطالعه استفاده از ترکیب کتامین- رمی فنتانیل در مقایسه با کتامین- پروپوفول در جا اندازی بسته شکستگی بینی، با ثبات همودینامیک بیشتر، بی دردی بالاتر و بروز آپنه و افت اشباع اکسیژن شریانی کمتر همراه است.