اثرات نسبت نرخ گردش دینامیکی آب به نرخ آب تبخیر شده بر بازده های اگزرژی و سرمایشی یک کولر تبخیری

ویژگی های عملکرد مورد انتظار یک پد مرطوب در یک خنک کننده تبخیری با مشخصه های هندسی و نوع جنس بکاررفته معلوم، کاهش دمای حباب خشک و افزایش رطوبت هوای خروجی آن هستند. شرایط هوای ورودی تحت کنترل طراح یا اپراتور نیست، اما انتخاب هندسه و نوع جنس، و عوامل خارجی مانند نرخ گردش آب و سرعت عبور هوا از پد می توانند توسط طراح کنترل شود. بر اساس عملکرد سرمایشی برای پد پوشال از جنس تراشه چوب صنوبری، حداقل نسبت نرخ گردش استاتیکی آب به نرخ آب تبخیر شده حدود بین 8 تا 12 می باشد که در مراجع مرتبط به این مقادیر اشاره شده است. در مطالعه فعلی، برای پد سلولزی با در نظر گرفتن بازده های اگزرژی و سرمایشی، نسبت های بهینه نرخ گردش آب به نرخ آب تبخیر شده برای سرعت های مختلف هوا ارایه شده است. دیده می شود که در شرایط هوای ورودی ثابت، با افزایش سرعت هوا به صورت: 0.5، 1.0 و 1.5 m/s، حداکثر بازده اگزرژی به ترتیب 0.10، 0.13 و 0.18 می باشد و مقادیر مشخصی (حداقلی) برای نسبت نرخ گردش آب به نرخ آب تبخیر شده بین 2 تا 2.8 برای پد سلولزی معمولی وجود دارند. با این حال، برای همان سرعت های هوا، حداکثر بازده سرمایشی در بازده های اگزرژی پایین تر، به ترتیب: 0.03، 0.04، و 0.045، رخ می دهد.