بررسی برخاست ذرات از لباس با استفاده از مدل های پخش آشفتگی

کاربر، یکی از مهمترین منابع تولید ذرات در یک فضای کنترل شده است. جریان اطراف فرد و ذرات روی لباس او نقش اساسی در توزیع ذرات در محیط دارند. چنین فضاهایی از دیدگاه لاگرانژی یا اویلری شبیه سازی شده اند. در این تحقیق، برخاست مجدد ذرات از لباس کاربر تحت سیستم های یک طرفه افقی وعمودی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، یک برنامه کامپیوتری برای بررسی اثرات مدل های مختلف پخش آشفتگی ذرات، مانند قدم زنی تصادفی گسسته، در یک فضای کنترل شده توسعه و مورد استفاده قرار گرفت. علاوه بر این، اثرات جهت جریان، سرعت و چگالی ذرات بر احتمال برخاست مجدد ذرات با قطرهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان می دهد سیستم تک جهته ی عمودی نسبت به نوع افقی آن برتری دارد و افزایش سرعت جریان در سیستم عمودی تاثیر مثبت و برای افقی اثر منفی برای سطح تمیزی دارد. احتمال برخاست سیستم تکجهته ی عمودی برای ذرات 5 و 0.5 میکرون به ترتیب 177 و 355 درصد نسبت به سیستم افقی افزایش یافته است. شایان ذکر است که نتایج مدل های هم سانگرد و غیرهم سانگرد برای اندازه ذرات زیر 5 میکرون کاملا یکسان است.برای ذرات بالای 5 میکرون حداکثر اختلاف بین مدل همسانگرد ناهمسانگرد 138 درصد است.