تضمین امنیت فضایی کشور در کشاکش تقابل نظریه استفاده صلح آمیز از فضا و رویکرد تسلیحاتی نمودن آن

ورود بشر به فضای ماورای جو و به طور خاص استفاده از ماهواره ها دارای سابقه ی چندانی در مقایسه با هواپیماها و کشتی ها نیست. همین امر موجب شده تا بسیاری از کاربردهای ماهواره ها در فضا با ابهامات مختلف حقوقی همراه باشد. دولت های دارای فناوری ماهواره ای، مدعی استفاده از ماهواره ها در راستای تقویت منافع و امنیت ملی خود هستند و بر همین اساس، ماهواره های نظامی و تسلیحاتی را در اولویت قرار داده اند. سوال اصلی در مقاله حاضر که به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته است، آن است که در تقابل حقوقی استفاده صلح آمیز از ماهواره ها با تسلیحاتی نمودن فضای ماورای جو و با تاکید بر مولفه های امنیتی، کدام یک بایستی تفوق پیدا نماید؟ نتیجه تحقیق حاضر بدین صورت است که اصل استفاده صلح آمیز از ماهواره ها در فضای مزبور، به تدریج از اهمیتش کاسته شده و با توجه به این امر، دیگر نمی توان صلح آمیز بودن را به عنوان یک مولفه اساسی امنیت محور در حوزه استفاده ماهواره ها تلقی نمود و این امر به سایر دولت ها از جمله ایران نیز اجازه می دهد با رعایت الزامات خود به موجب منشور ملل متحد و در جهت دفاع مشروع از منافع امنیتی خود در فضای ماورای جو بهره ببرد. به نظر می رسد که به عنوان پیشنهاد می توان به ضرورت اقدام کوپوس اشاره داشت که بایستی سند الزام آوری را در خصوص مقابله با تسلیحاتی نمودن فضا از طریق کاربرد ماهواره های نظامی تنظیم نماید و به تصویب دولت ها برساند.