بازخوانی و تبیین گفتمان اشعار غنایی- اجتماعی فریدون مشیری و فروغ فرخزاد با تاکید بر مکتب رمانتیسم

عنایت فروغ در دوره نخست شاعری به شیوه سرایش مشیری سبب شده تا شعر این دو از نظرزبانی وعاطفی شباهت هایی داشته باشند. سادگی و صمیمیت زبان شعر مشیری بسیار موردتوجه فروغ بود و ازطرف دیگرغنای عاطفی اشعارمشیری فراترازعاطفه حاکم برشعر یک مرد است و اگر کسی بدون دانستن نام او از اشعارش بخواند یا بشنود ممکن است احتمال دهد که سراینده آنها یک زن است. در این مقاله، نویسندگان بابهره گیری ازروش تحلیلی توصیفی، استفاده از منابع مکتوب ومجازی مساعی خودرا صرف ارایه پاسخی متقن ومستدل به این سوال گماشته اندکه«مهمترین گفتمان غنایی-اجتماعی دراشعار فریدون مشیری و فروغ فرخزاد پیرامون چه مسایلی است؟»فرضیه و دال مرکزی نویسندگان تاکیدی است براین مسیله که اگرفروغ مجال بیشتری می یافت بطور قطع درجایگاهی فراتر از جایگاه فعلی اش درشعر معاصر قرار می گرفت، درواقع فروغ با اینکه درآغاز شاعری، تحت تاثیر شاعرانی چون نیما، شاملو و مشیری بود ولی دردوره دوم چهره ای متفاوت از گفتمان شعرخود ارایه کردکه نویدشاعری با نبوغ خاص شعری را می داد. مشیری نیزهرچند شاعری حساس و تاحدودی متعهدبه مسایل بشریت است، ولی درشیوه بیان و نگرش نسبت به آنها تفاوت هایی بافروغ دارد. یافته های مقاله نشان دادکه اشعار غنایی-اجتماعی فریدون حول سه مسیله کلان مسایل عام بشریت، حوادث طبیعی و نگاه شخصی به مسایل اجتماعی ولی گفتمان غنایی- اجتماعی فروغ حول چهار مسیله کلان ایستادگی در برابر جامعه مردسالار، انتقاد از کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی، انتقاد از انسان های منفعل و شکوه از اوضاع نابسامان کشور قرار دارد.