بازتاب مولفه های رئالیسم در آثار سیمین دانشور

ریالیسم هم بر جریان ادبی خاص قرن نوزدهم دلالت دارد و هم به مثابه سبکی از داستان نویسی به کار می رود که زندگی را تا حد ممکن، به همان صورت که در جهان اجتماعی می گذرد بازتاب می دهد. ریالیسم ادبی به جای دراماتیزه کردن یا عاشقانه تر کردن داستان، تلاش می کند تا آنجا که ممکن است به واقعیت های زندگی و شخصیت های عادی زندگی روزمره بطور حقیقی بپردازد. در آثار اولین نسل از داستان نویسان ایرانی از جمله سیمین دانشور نیز بسیاری از ویژگی های مکتب ریالسیم جلوه گر است. دانشور به عنوان نخستین بانوی داستان نویس ایران، سه رمان با نام های «سووشون»، «جزیره ی سرگردانی» و «ساربان سرگردان» نوشته است. روش این پژوهش، تطبیق دادن جزییات و عناصر موجود در رمان و استنباط جنبه های دقیق برای کشف مولفه های ریالیستی(شخصیت پردازی، توصیف ، زبان ، درون مایه، نمود شخصیت نویسنده و بازتاب زندگانی شخصیت های حقیقی) و چگونگی تطابق آن با وا قعیت های اجتماعی است. در این مقاله بازتاب مولفه های ریالیسم در آثار داستانی سیمین دانشور، در دو بخش مسایل سیاسی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی ایران و زندگی شخصی نویسنده و دربخش فرم داستان ها، ویژگی هایی مانند کاربرد زبان عامیانه و متناسب با طبقه ی اجتماعی، صحنه پردازی های دقیق و شخصیت پردازی های واقع گرا مورد بررسی قرار گیرد. دانشور توانست در آثارش، تجربه-زیسته فردی و اجتماعی وآلام وآمال شخصیت های طبقات مختلف اجتماع در دهه هایی از تاریخ ایران را همان گونه که هست بازتاب داده است.