ارزیابی زمان استئوژنز استخوان های بال مینا (Acridotheres tristis) با روش رادیوگرافی
هدف از این مطالعه ارزیابی زمان استیوژنز و توسعه استخوان های کمربند سینه ای، بال و مراکز استخوان سازی این نواحی در زمان پس از هچینگ در مینای معمولی (Acridotheres tristis) با استفاده از روش رادیوگرافی بود.
مواد و روش ها:
این مطالعه توصیفی بر روی مینا پس از جوجه ریزی انجام شد. 14 مینا (7 نر و 7 ماده) در شرایط همسان و استاندارد پرورش یافتند و هر 7 روز یکبار تا 90 روزگی رادیوگرافی از استخوان های بال انجام شد. تکنیک به کار رفته شامل تهیه کلیشه های رادیوگرافی با فیلم نرمال رادیوگرافی بود.
یافته ها:
تمایز اسکلت بال در مینا با ظاهر شدن مراکزی از غضروف های نابالغ در دیافیز استخوان بازو، زندزیرین و زندزیرین در پایان هفته اول و نیز نواحی مچ دست در شروع هفته سوم آغاز گردید. توالی رشد در استخوان بازو، زندزیرین، زندزیرین، مچ دست، قلم های دست و انگشتان در طی مراحل مختلفی دیده شد. حداکثر رشد به میزان فعالیت غضروفی و مراحل استخوانی شدن مرتبط بود. استخوان بازو ارتباط رشد خود را با طول تمام بال و اسکلت بال ثابت نگاه می دارد اگرچه از پایان هفته سوم میزان رشد آن تقلیل یافت. در نمونه های بالغ فرمول بندهای انگشتان ناحیه حرکتی قدامی به طور معمول 2:2:1 بود اما گاها نیز به فرمول 1:2:1 کاهش می یافت.
نتیجه گیری:
بر اساس نتایج این مطالعه زمان استیوژنز استخوان های بال مینا در روز 70 بعد از هچینگ اتفاق می افتد و مغایرت های فراوانی که در گذشته در مورد این پرنده ذکر شده بوده را می توان مورد ارزیابی و مقایسه قرار داد همچنین در رابطه با زمان استیوژنز تفاوت معنی داری در بین پرنده های مینای نر و ماده مشاهده نشد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.