اثر سطوح مختلف آبیاری بر ویژگی های فیزیولوژیکی، عملکرد کمی و بهره وری آب و انرژی علوفه در دو رقم ذرت (Zea mays L.)

با هدف بررسی رژیم های مختلف آبیاری بر ویژگی های کمی، بهره وری آب و انرژی دو رقم ذرت، طی سال های 97-1396، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب بلوک با سه تکرار در شمال غرب اصفهان انجام شد. کرت های اصلی شامل سه سطح آبیاری (100، 80 و 60 درصد آبیاری کامل) و کرت های فرعی شامل دو رقم ذرت 704 و ماکسیما بود. نتایج آزمایش نشان داد که رژیم های آبیاری و ژنوتیپ ها اثر معنی دار در سطح یک درصد، بر عملکرد علوفه تر و خشک، بهره وری آب و انرژی علوفه تر و خشک داشتند. بیش ترین عملکرد و بهره وری آب و انرژی علوفه تر در سطح 100 درصد، با میانگین به ترتیب 69 تن بر هکتار، 10 کیلوگرم بر متر مکعب و 74/0 کیلوگرم بر مگاژول مربوط به 704 بود. در حالی که بیش ترین عملکرد و بهره وری آب و انرژی علوفه خشک در همان سطح با میانگین به ترتیب 23 تن در هکتار، 4/3 کیلوگرم بر متر مکعب و 25/0 کیلوگرم بر مگاژول در ماکسیما مشاهده گردید. بیش ترین عملکرد و بهره وری آب و انرژی علوفه تردر سطح 100 درصد، با میانگین به ترتیب 2/69 تن بر هکتار، 4/10 کیلوگرم بر متر مکعب و 7/0 کیلوگرم بر مگاژول مربوط به 704 بود. درحالی که بیش ترین عملکرد و بهره وری انرژی علوفه خشک در همان سطح،با میانگین به ترتیب 3/23 تن بر هکتار، 4/3 کیلوگرم بر متر مکعب و 25/0 کیلوگرم بر مگاژول در ماکسیمامشاهده گردید. به نظر می رسد با توجه به انتخاب رقم مناسب در مناطق خشک، ماکسیما مناسب تر از 704 باشد. هرچند که انرژی ورودی هر دو رقم با توجه به نهاده های مصرفی مساوی، برابر است. اما به دلیل اثر زیست محیطی مصرف نهاده ها، ماکسیما از برتری نسبی برخوردار می باشد.از این رو،با انتخاب رقم مناسب علوف ه ای می توان گام مهمی در اشتغال زایی پایدار و مقابله با معضل کم آبی در مناطق خشک و نیمه خشک برداشت.