تدوین مدل تجربه خشونت توسط همسر در زنان براساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی پریشانی روانشناختی

یکی از مصادیق خشونت علیه زنان همسرآزاری است. به دلیل مرد سالاری در جوامع ایران همسرآزاری عمدتا از سوی مردان و علیه زنان و به شکل های مختلف اعمال می شود.

این پژوهش با هدف تدوین مدل تجربه خشونت توسط همسر در زنان براساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی پریشانی روانشناختی انجام شد.

پژوهش حاضر به لحاظ هدف جزء تحقیقات کاربردی- بنیادی و از حیث اجرا توصیفی از نوع معادلات ساختاری است. جامعه پژوهش را کلیه زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره طلاق، بهزیستی، اورژانس اجتماعی و مراکز مشاوره سطح شهر سنندج در سال 1400 تشکیل دادند که از بین آن ها به شیوه نمونه گیری در دسترس 400 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل: پرسشنامه همسرآزاری، صفات تاریک شخصیت، ناگویی خلقی و پریشانی روانشناختی بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای SPSS نسخه 25 و SmartPLS نسخه 3.2.8 استفاده شد.

یافته ها: 

نتایج نشان داد که صفات تاریک شخصیت (0/351=β)، ناگویی خلقی (0/168=β) و پریشانی روانشناختی (0/470=β) به طور مستقیم و مثبت تاثیر معناداری (0/001>p) بر همسرآزاری دارند و همچنین صفات تاریک شخصیت (0/198=β) و ناگویی خلقی (0/207=β) به طور غیر مستقیم و از طریق پریشانی روانشناختی تاثیر مثبت و معناداری (0/001>p) بر همسرآزاری دارند. ریشه میانگین مربعات باقیمانده استاندارد شده 0/067 بود که نشان دهنده برازش مناسب مدل بود.

نتیجه گیری:

 زنان دارای نمرات بالای ناگویی خلقی، صفات تاریک شخصیت و پریشانی روانشناختی بیشتر مورد همسرآزاری قرار می گیرند و می توان با کنترل این ویژگی ها رفتار همسران را نسبت به زنان تغییر داد و در نهایت بتوان از همسرآزاری و آسیب های بعدی ممانعت به عمل آورد.