تاثیر دو ماه تمرینات تناوبی شدید بر بیان پروتئین های مرتبط با انتقال معکوس کلسترول (RCT) در بافت میوکارد موش های نر دیابتی نوع دو

هدف :

هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر دو ماه تمرین اینتروال با شدت بالا (HIIT) بر پروتیین های ABCA1، ABCG1 و میزان HDL (از عوامل مهم در تنظیم انتقال معکوس کلسترول (RCT) بعنوان فرآیند محافظت کننده قلبی) در بافت قلب موش های صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع دو بود.

روش شناسی:

 در طرحی تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار 3 ماهه با میانگین وزنی (68/13± 251 گرم) به طور تصادفی در چهار گروه 10 سری شامل: کنترل سالم، سالم تمرین کرده (T: دویدن با شدت 90-85% سرعت بیشینه در 6 الی 12 وهله 2 دقیقه ای؛ 5 روز در هفته به مدت هشت هفته)، کنترل دیابتی (D: دیابتی شده با رژیم غذایی پرچرب همراه با تزریق درون صفاقی استرپتوزوسین) و دیابتی تمرین کرده (D+T: دیابتی شده به همراه تمرین) تقسیم شدند. برای بررسی تغییرات در نیمرخ بیان پروتیین های ABCA1 و ABCG1 در بافت قلبی موش ها از روش وسترن بلات استفاده شد. از تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی بونفرونی برای تحلیل داده ها استفاده گردید.

نتایج نشان داد میزان پروتیین هایABCA1 و ABCG1 و سطوح HDL-C در گروه دیابت نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کمتر بود (005/0=P). در حالی که، در گروه سالم تمرین کرده (T) میزان ABCA1 (009/0=P)، ABCG1 (005/0=P) و HDL-C (043/0P=)، به ترتیب 36%، 17% و 8% در مقایسه با گروه کنترل دیابتی (D) افزایش یافت. از طرفی، تمرین HIIT باعث افزایش غیرمعنی دار در هر دوی پروتیین ها و تغییرات HDL-C در گروه دیابتی تمرین کرده (D+T) در مقایسه با گروه دیابتی (D) شد (05/0≤P).

نتیجه گیری :

نتایج حاکی است که مداخله دو ماه تمرینات HIIT سبب تقویت جریان کلسترول HDL از طریق افزایش میزان پروتیین های ABCA1 و ABCG1 در رت های سالم می گردد؛ که می تواند در بهبود انتقال معکوس کلسترول از ماکروفاژها مفید بوده و با توجه به افزایش هر چند غیر معنی دار شاخص ها احتمالا HIIT موجب بهبود عوارض قلبی- عروقی ناشی از ابتلا به دیابت نوع دو گردد.