تاثیر آنزیم های خارجی (آلفاآمیلاز، سلولاز، زایلاناز و بتاگلوکاناز) بر شاخص های ایمنی غیر اختصاصی و فلور باکتریایی روده ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) تغذیه شده با جیره حاوی کربوهیدرات بالا

یکی از محدودیت های اصلی استفاده از مواد گیاهی در جیره آبزیان به خصوص ماهیان گوشتخوار وجود پلی ساکاریدهای غیرنشاسته ای در این مواد می باشد. امروزه استفاده از آنزیم های کربوهیدراتی خارجی به عنوان راه حل کاهش مشکلات استفاده از مواد گیاهی مورد توجه قرار گرفته است. آنزیم های آلفاآمیلاز، سلولاز، زایلاناز و بتاگلوکاناز  مهمترین آنزیم های کربوهیدراتی مصرفی در صنعت خوراک می باشند که با شکستن پیوندهای 1 به 4 گلیکوزیدی  موجب کاهش اثرات ضد تغذیه ای این ترکیبات می شوند. مطالعه حاضر به بررسی عملکرد آنزیم های آلفاآمیلاز، سلولاز، زایلاناز و بتاگلوکاناز روی 210 عدد ماهی قزل آلای رنگین کمان (میانگین وزنی85/3±65/17 گرم) در 7 تیمار با سه تکرار پرداخته است. افزودن مخلوط آنزیم ها  به سه روش قبل از ساخت جیره (3، 6، 12 و 24 ساعت قبل)، به هنگام ساخت (مخلوط با سایر مواد) و پس از ساخت بصورت پاشیدن انجام شده است. ابتدا ترکیب آنزیمی مورد نظر برای آرد گندم و کنجاله سویا توسط آزمایش برون تنی طراحی گردید که میزان آنزیم مورد نیاز آلفاآمیلاز، سلولاز، زایلاناز و بتاگلوکاناز برای آرد گندم به ترتیب 5/0، 1/0، 3/0 و2/0 و برای کنجاله سویا به ترتیب 5/0، 2/0، 5/0 و1/0 گرم بر کیلوگرم به دست آمد. پس از ساخت جیره ها، غذادهی سه بار در روز و در حد سیری صورت گرفت. در انتهای دوره آزمایش (60 روز)، از هر تکرار 3 عدد ماهی به صورت تصادفی نمونه برداری شد. آنزیم ها بر روی شاخص گلبول سفید، قرمز، هماتوکریت و کمپلمان  اثر معنی داری نداشتند  اما موجب افزایش معنی دار میزان کلسترول و تری گلیسرید سرم خون در تیمار افزودن مخلوط آنزیم 6 ساعت قبل از ساخت غذا شدند. میزان گلوکز در تیمارهای افزودن مخلوط آنزیم 3 و 6 ساعت قبل از ساخت به طور معنی داری بالاتر از سایرین بود. میزان لاکتوباسیلوس های روده و لیزوزیم سرم در تیمار افزودن مخلوط آنزیم 6 ساعت قبل از ساخت به طور معنی داری بالاتر از سایر تیمارها قرار گرفت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد استفاده از مخلوط آنزیم ها 6 ساعت قبل ساخت می تواند راندمان استفاده از جیره حاوی کربوهیدرات را در ماهی قزل آلای رنگین کمان بهبود بخشد.