بررسی رابطه مسئولیت اجتماعی و امیدواری با میانجی گری سرمایه روان شناختی در آموزگاران ابتدائی لردگان

هدف این پژوهش تعیین رابطه مسیولیت اجتماعی و امیدواری با میانجی‌گری سرمایه روان‌شناختی در آموزگاران ابتدایی لردگان بود. روش این مطالعه مقطعی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی آموزگاران ابتدایی شهرستان لردگان در سال تحصیلی 1399-1400 بود؛ که از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 200 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه‌های امیدواری اشنایدر و همکاران (1991) سرمایه روان‌شناختی (لوتانز و همکاران، 2007) و مسیولیت اجتماعی (کارول، 1979) بودند. داده‌ها با مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدل مسیولیت اجتماعی و امیدواری با میانجی‌گری سرمایه روان‌شناختی برازش مناسبی داشت. علاوه بر آن، مسیولیت اجتماعی بر سرمایه روان‌شناختی اثر معنادار مستقیم و سرمایه روان‌شناختی و مسیولیت اجتماعی بر امیدواری اثر معنادار مستقیم داشتند. مسیولیت اجتماعی با میانجی‌گری سرمایه روان‌شناختی بر امیدواری اثر معنادار غیرمستقیم داشت. طبق نتایج، برای افزایش امیدواری آموزگاران می‌توان سرمایه روان‌شناختی و مسیولیت اجتماعی را از طریق کارگاه‌های آموزشی ارتقاء بخشید.