اثرات تعاملی تمرین هوازی و مکمل کروسین بر برخی نشانگرهای آپوپتوزی کلیه در موش های صحرایی در معرض دوکسوروبیسین

استفاده از دوکسوروبیسین برای اهداف درمانی با بروز اختلالات کلیوی همراه است. بنابراین هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر تعاملی تمرین هوازی و مکمل کروسین بر مقادیر لنفومای 2 لنفوسیت B[1] (Bcl-2) و پروتیین X وابسته به Bcl-2[1] (Bax) و نسبت Bax/Bcl-2 کلیه در موش های صحرایی در معرض دوکسوروبیسین بود.

مواد و روش ها:

 در این پژوهش، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با سن 10-8 هفته و وزن 220-200 گرم) به طور تصادفی به گروه های (1) کنترل سالم، (2) دوکسوروبیسین (mg/kg/day 2)، (3) دوکسوروبیسین + تمرین، (4) دوکسوروبیسین + کروسین و (5) دوکسوروبیسین + تمرین + کروسین تقسیم شدند. تمرینات هوازی برای مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته با شدت 70-60 درصد VO2max انجام شد و مصرف کروسین روزانه mg/kg/day 50 بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس یک راهه همراه با آزمون تعقیبی توکی استفاده شد (0/05≥P).

مقادیر Bax و نسبت Bax/BCL2 در گروه های دوکسوروبیسین + کروسین و دوکسوروبیسین + تمرین + کروسین کمتر و مقادیر BCL2 بالاتر از گروه دوکسوروبیسین بود (0/001=P). مقادیر Bax و نسبت Bax/BCL2 در گروه دوکسوروبیسین + تمرین کمتر از گروه دوکسوروبیسین بود (0/001=P). مقادیر Bax و نسبت Bax/BCL2 در گروه دوکسوروبیسین + تمرین + کروسین کمتر و مقادیر BCL2 در این گروه بالاتر از گروه دوکسوروبیسین + کروسین بود (001/0=P). مقادیر BCL2 در گروه دوکسوروبیسین + تمرین + کروسین بالاتر و نسبت Bax/BCL2 در این گروه کمتر از گروه دوکسوروبیسین + تمرین بود (0/001=P).

نتیجه گیری: 

به نظر می رسد که تمرین هوازی با کاهش Bax و کروسین با افزایش BCL2 اثرات مطلوبی بر مهار آپوپتوز در بافت کلیه موش های صحرایی دارند. اما این دو مداخله به طور تعاملی نیز دارای اثرات مهارکننده آپوپتوز در بافت کلیه، متعاقب قرارگرفتن در معرض دوکسوروبیسین می باشند.