مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی مثبت نگر گروهی با درمان شناختی - رفتاری گروهی بر انعطاف پذیری شناختی در زنان مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در میان زنان است و براساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، این آمار در سال های اخیر رو به افزایش بوده است. از این رو پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی رفتاردرمانی مثبت نگر گروهی و درمان شناختی - رفتاری گروهی بر انعطاف پذیری شناختی در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.

مواد و روش ها:

 مطالعه حاضر یک مطالعه آزمایشی بود. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بخش کلینیک پستان بیمارستان میلاد در سال 1400 بود که از بین مراجعان 45 نفر به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. گروه های آزمایشی در 8 جلسه 90دقیقه ای به صورت هفتگی تحت درمان شناختی - رفتاری و رفتاردرمانی مثبت نگر قرار گرفتند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی Dennis and Vanderwall استفاده شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری با نرم افزارSPSS  ویرایش20 تجزیه وتحلیل شدند.

نتایج، حاکی از تفاوت معنادار بین تاثیر دو درمان بر نمرات متغیر انعطاف پذیری شناختی بود 0/05>P؛ هرچند درمان مثبت نگر گروهی بر هر سه مولفه انعطاف پذیری شناختی موثر بود، اما گروه درمانی شناختی - رفتاری در مقایسه با گروه درمانی مثبت نگر تاثیر بیشتری بر انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان داشت.

نتیجه گیری: 

یافته های این مطالعه نشان داد که با استفاده از درمان شناختی - رفتاری و رفتاردرمانی مثبت نگر می توان انعطاف پذیری شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان را بهبود بخشید؛ بنابراین به کارگیری این روش ها توسط مشاوران و روانشناسان در کلینیک ها و بیمارستان ها توصیه می شود.