بازاندیشی معیارهای شناخت نواهی ارشادی و آثار آن در فقه و جامعه اسلامی

 نهی ارشادی و مسایل پیرامونی آن به دست دانشمندان اصول فقه طرح شده است و آنان در باب نشانه ها و مصادیق این موضوع، مباحثی را بیان داشته اند. نوشتار حاضر که به روش تحلیلی- توصیفی به نگارش درآمده، با بیان ماهیت نواهی ارشادی، مباحث خود را بر اساس دو فرضیه سامان داده است؛ نخست اینکه، معیارهای شناخت نواهی ارشادی از دیگر نواهی متفاوت است و دیگر اینکه نهی ارشادی دارای آثاری از جمله، ثبوت حکم شرعی، فساد عمل و کشف از حکم وضعی است. رهاورد این پژوهش این است که معیار نواهی ارشادی، رعایت مصلحت مکلف و جلوگیری از قرار گرفتن وی در مفسده دنیوی و ضررهای عملی است که از آن منع شده است و به همین دلیل هم ارتکاب آن، عقاب اخروی ندارد. به علاوه، اثر نهی ارشادی، خواه ارشاد به جزییت، شرطیت و یا مانعیت باشد و خواه متعلق آن، عبادات یا معاملات باشد، فساد است.کلیدواژه ها: نهی، ارشاد، مصلحت، فساد، فقه امامیه