تناسخ در ادیان هندی و بازتاب آن در تفکرات ملاصدرا

آنچه موجبات توجه و اندیشه ورزی در باب مرگ و زندگی پس از مرگ را فراهم می کند، مبهم بودن سرنوشت آدمیان پس از مفارقت روح از بدن و چگونگی محاسبه اعمال و... می باشد که در باور معتقدان به هندوییسم و ادیان مشتق شده از آن ، به وسیله قانون کارما و چرخه بی پایان سمساره به آن پاسخ داده می شود. این نوشتار در پی آن است تا در خلال مروری کوتاه بر پیشینه و روند شکل گیری تناسخ در میان مردمان هندوستان، به این نکته بپردازد که هرچند اعتقاد به تناسخ توانسته است به نوعی خلاء یک نظام پاداش و جزا را در میان آیین های حاکم در شبه جزیره هند رفع کند اما تضاد مبانی و اصول حاکم بر تناسخ با براهین و اصول حکمت صدرایی از جمله برهان قوه و فعل و حرکت جوهری و اصل لامعطل فی الوجود، غیر قابل انکار بوده و در نهایت به نتیجه ای جز ابطال تناسخ نخواهیم رسید.