بررسی میزان اثرگذاری آموزه های اجتماعی در نیک فرجامی یا بدفرجامی فردی و جمعی از منظر قصه های قرآنی سور مکی

قرآن کریم، منشوری کامل و ارزشمند از تمام آموزه هایی است که بشر در مسیر سعادت و کمال، به آن نیازمند است.این پژوهش، بر آن است تا با روش کیفی، توصیفی-تحلیلی و اسنادی، عملکرد قصه های قرآنی را در رابطه با اثرگذاری رعایت آموزه های اجتماعی در سعادت یا شقاوت انسان ها نشان دهد. سوال اصلی این تحقیق این است که عناصر اصلی و شاخص های بنیادین اخلاق و آموزه های اجتماعی در قصه ها، چه اثری بر حیات اجتماعی انسان و ارتباطات میان-فردی و جمعی دارد. همچنین این پژوهش بر این فرض مبتنی است که الگوگیری از کنش های شخصیت های قصص قرآنی، بر این ساختار تکیه دارد که نگاه خداوند در داستان ها، بیان خصلت های عام و فراگیر است و شخصیت های قصه، نمونه ای از حقیقت و مفهومی کلی قلمداد می شوند. پیکره ی متنی این تحقیق ، 46 سوره ی مکی است که هرکدام به نوعی دربردارنده ی قصه و روایتی هستند و مفاهیم و آموزه های اجتماعی در آن ها، به تفکیک 3 نهاد اجتماعی اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. این 3 نهاد اجتماعی عبارت اند از : «اخلاق و فرهنگ» «سیاست و حاکمیت» و «اقتصاد و دارایی». یافته های نهایی این موضوع پژوهشی، تاکید می کند که از قصه های قرآن می-توان مفاهیم ، درس ها و آموزه های عقیدتی، اخلاقی و تربیتی آموخت و کنش ها و فرجام حیات شخصیت ها در قصص، مستعد الگوگیری عینی و کاربردی برای زندگی جمعی کنونی است. از دیگر سو و هم چنین، دربردارنده ی مطالبی است که می کوشد اجمالا نقش فرهنگ ناب اسلامی را در مبارزه با معضلات اجتماعی و تشویق به فراهم سازی عناصر الهام بخش توسعه وترقی همه جانبه و پایدار، بررسی کند.