نقش روابط عمومی کارآمد در دانشکده علوم توانبخشی
این تحقیق نقش روابط عمومی کارآمد را بعنوان یک واسطه اثر گذار درون و برون سازمانی در دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مورد بررسی قرار داد.
مطالعه بررسی راندمان کار روابط عمومی از منظر دریافت کنندگان خدمت و ارتباط آن با مشخصات جمعیت شناسی جامعه دریافت کننده خدمت بود.
روش پژوهش:
این تحقیق بصورت میدانی و از طریق پرسشنامهی محقق ساخته با روش نمونه گیری سرشماری با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج انجام شد. از آزمون اسپیرمن و آنالیز دادهها به روش غیر پارامتری (توصیفی) استفاده شد. جامعه آماری در این تحقیق 600 نفر بود اما از بین 600 پرسشنامه تنها 345 نفر از اساتید، کارکنان و دانشجویان دانشکده علوم توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به پرسشنامه پاسخ دادهاند.
یافتهها:
پاسخ سوال"راندمان کار روابط عمومی دانشکده علوم توانبخشی را چگونه ارزیابی مینمایید"، با جنسیت، مطالعه، دوره تحصیلی تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0>p). بین سیوال راندمان کار روابط عمومی و سن (001/0<p)، سابقه خدمت (045/0 =p) ، سابقه تحصیل (001/0<p)، مدرک تحصیلی (001/0<p)، رشته تحصیلی (025/0=p)، پست سازمانی (001/0<p)، آشنایی با برنامه ها و وظایف روابط عمومی (004/0=p) و کار مستقیم با روابط عمومی (001/0<p) تفاوت معنی داری وجود داشت.
به نظر می رسد در ارزیابی راندمان واحد روابط عمومی، دانش زمینهای افراد و میزان ارتباط حرفهای ایشان با این واحد بیش از مدرک تحصیلی سطح مطالعه روزانه و جنسیت میتواند بر گزارش حمع آوری شده تاثیر کذارد. بنابراین، پیشنهاد می شود در سیستمهای مدیریتی جهت ارزیابی عملکرد این واحد از افرادی در سازمان نظر سنجی شود که دارای سمتهای اداری و ارتباطات شغلی مرتبط با این واحد می باشند.