شناسایی و تعیین گستره اثر مخاطرات محیطی بر کاربری های موجود در منطقه ساحلی استان سیستان و بلوچستان

مناطق ساحلی، فضایی جغرافیایی میان دو اکوسیستم با خصوصیات مستقل از یکدیگر است که به عنوان یک فضای برنامه ریزی مجزا مورد توجه قرار می گیرد. در این فضا، تحلیل مخاطرات طبیعی می تواند ابزار مناسبی در تصمیم گیری، برنامه ریزی و اولویت بندی اقدام مدیریت بحران باشد. مهم ترین اقدامات و مراحل در تحلیل مخاطرات، تعیین انواع مخاطرات است. در این مطالعه، بررسی مخاطرات طبیعی در منطقه ساحلی استان سیستان و بلوچستان مرتبط با اهداف طرح مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی این استان (ICZM) انجام شد. بدین منظور، ابتدا مخاطرات موجود در منطقه ساحلی با استفاده از روش دلفی تعیین و پس از شناسایی دامنه تاثیر آن، طبقه بندی شد. به منظور تحلیل گستره مخاطرات بر محیط اثرپذیر، کاربری ها و فعالیت هایی که تحت تاثیر قرار می گرفتند، شناسایی و حوضه نفوذ آن برای هر کاربری با تشکیل ماتریس مخاطرات-کاربری تعیین شد. در نهایت با تهیه نقشه هر یک از مخاطرات و کاربری های موجود در منطقه ساحلی و روی هم گذاری این لایه ها در محیط ArcGIS، تعداد مخاطراتی که هر کاربری را تهدید می کنند، مشخص شد. نتایج نشان داد که، بیشترین مخاطرات در بخش غربی ناحیه ساحلی استان و بین خلیج پزم تا خور میدانی قرار دارند. سونامی و فعال بودن تپه های ماسه ای دو مخاطره ای هستند که بر تعداد کاربری بیشتری اثر می گذارند. در بین کاربری ها نیز کاربری کشاورزی و دیم نسبت به سایر کاربری ها از مخاطرات بیشتری متاثر خواهند شد. نتایج این مطالعه با در اختیار گذاشتن گستره اثر مخاطرات بر کاربری های مختلف و استفاده در تعیین آسیب پذیری منطقه ساحلی سبب خواهد شد، برنامه مدیریت محیط زیستی محدوده مطالعه با دامنه وسیع تری از اطلاعات تدوین و اتخاذ اقدامات توسعه ای با آگاهی از گستره مخاطرات موجود، توسعه امن و ایمن تری را در منطقه به همراه داشته باشد.