بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ساختگی در حوادث ترافیکی شهرستان ایلام

در برخی موارد افراد با ایجاد صدمات ساختگی در حوادث ترافیکی، مدعی استفاده از خدمات جبران خسارت بیمه هستند. هدف از این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک صدمات ساختگی در حوادث ترافیکی در مراجعین به پزشکی قانونی شهرستان ایلام بود.

اطلاعات این مطالعه توصیفی-مقطعی از تعداد 100 پرونده صدمات ساختگی در حوادث ترافیکی که از ابتدای فروردین ماه 1397 تا پایان اسفندماه 1398 توسط کارشناسان پزشکی قانونی شهرستان ایلام تشخیص داده شده بود به روش سرشماری جمع آوری شد. اطلاعات شامل سن، جنس، سطح تحصیلات، شغل، تاهل، محل سکونت، نوع تصادف، موقعیت مصدوم در تصادف، محل حادثه، زمان حادثه، تاریخ حادثه، محل و نوع صدمات بود. از آزمون های آماری نسبت دو جمله ای و کای اسکویر (X2) برای سنجش معنی داری فرضیه های پژوهش استفاده شد.

در این پژوهش 81 درصد پرونده ها مربوط به مردان بود. 68 درصد افراد 21 تا 40 ساله بودند، 82 درصد فاقد تحصیلات دانشگاهی، 53 درصد دارای شغل آزاد و 75 درصد ساکن شهر بودند. 43 درصد تصادفات از نوع واژگونی یا انحراف بود و 39 درصد در جاده های بین شهری رخ داده بودند. 43 درصد افراد با موقعیت سرنشین در تصادف حضور داشتند. 50 درصد تصادفات در ساعات شب و بامداد رخ داده بود. 60 درصد صدمات از نوع حارصه بود و 71 درصد از افراد علاوه بر صدمات ساختگی صدمات واقعی نیز داشتند.

مطابق این مطالعه گروه سنی 21-40 ساله، نداشتن تحصیلات دانشگاهی، شهرنشینی، تصادفات از نوع واژگونی یا انحراف و در جاده های بین شهری در ساعات شب و بامداد ریسک فاکتور ایجاد صدمات ساختگی هستند. صدمات از نوع حارصه و به صورت میکس با صدمات واقعی نیز ریسک فاکتور صدمات ساختگی می باشند. با توجه به عدم وجود ارتباط معنی دار میان محل ایجاد صدمات، تمامی نقاط بدن می توانند محل ایجاد صدمات ساختگی باشند.