اثرات تراکم های مختلف پرورش بر عملکرد رشد و پاسخ های استرسی، ایمنی و متابولیک در قزل آلای رنگین کمان
تعیین تراکم مطلوب پرورش جهت بهبود عملکرد ماهی و سودآوری ضروری است. مجموع 1350 ماهی قزل آلای رنگین کمان با میانگین وزن اولیه 5/1±30 گرم تهیه شد. سپس ماهیان به صورت تصادفی در 12 تانک فایبرگلاس توزیع شده و در تراکم های 15، 30، 45 و 60 کیلوگرم در متر مکعب به مدت 60 روز پرورش داده شدند. وزن نهایی، افزایش وزن و ضریب راندمان پروتیین در ماهیان پرورش یافته در تراکم های 30 و 45 کیلوگرم نسبت به تراکم های 15 و 60 کیلوگرم به طور معنی داری بالاتر و ضریب تبدیل غذا پایین تر بود. بالاترین سطوح کورتیزول و لاکتات سرم در تراکم 60 کیلوگرم مشاهده شد و پس از آن تراکم 15 کیلوگرم قرار داشت که نشان دهنده وجود استرس در تراکم پرورش بالا و تراکم خیلی پایین می باشد. فعالیت لایزوزیم سرم در تراکم های 15 و 60 کیلوگرم به طور معنی داری پایین تر از تراکم 30 کیلوگرم بود. کمترین میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی کل، اسمولالیته و فعالیت مکمل (ACH50) سرم و بالاترین فعالیت ALT سرم در ماهیان پرورش یافته در بالاترین تراکم مشاهده گردید. میزان گلوبولین سرم در تراکم های 30 و 45 کیلوگرم به طور معنی داری بالاتر و فعالیت AST سرم پایین تر از تراکم 60 کیلوگرم بود. پایین ترین میزان کلسترول، لیپوپروتیین های با چگالی کم (LDL) و بالا (HDL) و تری گلیسرید سرم نیز در تراکم 60 کیلوگرم مشاهده شد. نتایج نشان داد که تراکم پرورش خیلی پایین نیز مانند تراکم پرورش بالا می تواند بر عملکرد قزل آلای رنگین کمان اثرات منفی داشته باشد. بنابراین تراکم های متوسط (30 و 45 کیلوگرم در متر مکعب) برای پرورش این گونه توصیه می گردد.