ساختار صرفی فعل در گویش کوپایی

کوهپایه، با نام های قدیمی ویر و قهپایه، شهری است که در هفتاد کیلومتری شرق شهر اصفهان و در حاشیه کویر مرکزی ایران واقع شده است. موقعیت جغرافیایی و طبیعی کوهپایه -که بنا به شواهد تاریخی، یادگار عهد ساسانیان است- در کنار حفظ گویش به جامانده از زبان پهلوی و تکلم مردم شهر به این گویش، از قدمت و غنای فرهنگی کوهپایه حکایت دارد. نگارندگان این مقاله با هدف نگاهداشت و معرفی بخشی از گویش کهن کوپایی، به بررسی ساختار صرفی فعل در این گویش پرداخته اند. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و گردآوری داده های آن با استناد به منابع کتابخانه ای و تحقیقات میدانی انجام شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که ساختار فعل در گویش کوپایی تفاوت های بارزی با فارسی معیار  دارد. در گویش کوپایی، ساخت ستاک مضارع و ساختار افعال  آینده و امر از قاعده خاصی پیروی نمی کند. جایگاه شناسه در افعال ماضی این گویش نیز یکسان نیست؛ بدین معنا که شناسه در ماضی ساده، بعید و نقلی قبل از ستاک و در بقیه افعال، بعد از ستاک می آید.