بررسی اثر کم آبیاری موجی و یک در میان بر عملکرد و بهره وری آب ذرت دانه ای

به منظور بررسی اثر کم آبیاری موجی و یک در میان بر عملکرد و بهره وری آب ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 704 ، پژوهشی در دشت جایدر شهرستان پلدختر طی سال زراعی 1400-1399 انجام شد. طرح آماری پژوهش، طرح فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی بود که شامل دو فاکتور در پنج و سه سطح بود: فاکتورA (پنج روش آبیاری جویچه ای) شامل آبیاری معمولی یا سنتی (C)، آبیاری موجی با نسبت های قطع و وصل جریان یک به یک (〖 S〗_1) و دو به یک (S_2) تا زمان تکمیل پیشروی، آبیاری یک در میان ثابت (FF) و آبیاری یک در میان متغیر (AF) و همچنین فاکتورB (سه رژیم آبیاری) شامل 100 درصد نیاز آبی (I_100)، 80 درصد نیاز آبی (I_80) و 60 درصد نیاز آبی (I_60) است. لذا تعداد تیمارهای آزمایشی 15 و تعداد تکرارها نیز 3 تکرار بود. نتایج تحقیق نشان داد که در مقایسه با تیمار شاهد (CI_100)، بیشترین و کمترین صرفه جویی در مصرف آب مربوط به تیمارهای آبیاری AFI_60 و S_2 I_100 برابر 2/50 و 6/9 درصد بود. بیشترین راندمان کاربرد آب، کمترین تلفات رواناب سطحی و نفوذ عمقی تیمارهای تحقیق، مربوط به تیمار آبیاری AFI_60 به ترتیب با مقادیر 7/75، 4/22 و 9/1 درصد بود. بیشترین عملکرد محصول (وزن دانه و وزن کل بلال ها) مربوط به تیمار آبیاری S_2 I_100 با مقادیر 6202 و 8064 کیلوگرم در هکتار اندازه گیری شد که نسبت به تیمار شاهد 97/4 و 13/5 درصد افزایش یافت. بیشترین بهره وری آب برای وزن دانه و وزن کل بلال ها مربوط به تیمار آبیاری S_1 I_60به ترتیب برابر 75/0 و 95/0 کیلوگرم بر متر مکعب محاسبه شد که نسبت به تیمار شاهد 47 و 8/41 درصد افزایش داشت و به عنوان مناسب ترین روش کم آبیاری ذرت در منطقه مورد مطالعه پیشنهاد شد.