ارزیابی فنول و فلاونوئید کل، توانایی رادیکال گیرندگی و اثر ضد قارچی عصاره اتانولی انجیر بنگالی بر کپک های عامل فساد میوه پرتقال طی انبارمانی

هدف از این مطالعه بررسی آنالیز فیتوشیمیایی و فعالیت های ضد قارچی عصاره اتانولی انجیر بنگالی (Ficus benghalensis) بر رشد سویه های قارچی پاتوژن عامل فساد میوه پرتقال طی انبارمانی (پنی سیلیوم دیجیتاتوم و پنی سیلیوم ایتالیکوم) بود. میزان فنول کل مطابق روش فولین-سیوکالتو، میزان فلاونویید کل بر اساس روش رنگ سنجی کلرید آلومینیوم و فعالیت آنتی اکسیدانی بر اساس روش های مهار رادیکال آزاد DPPH و ABTS مورد ارزیابی قرار گرفت. روش های مختلفی (دیسک دیفیوژن آگار، چاهک آگار، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد و حداقل غلظت قارچ کشی) برای ارزیابی فعالیت ضد قارچی عصاره اتانولی انجیر بنگالی مورد استفاده قرار گرفت. میزان فنول و فلاونویید کل عصاره به ترتیب mg GAE/g 62/1 ± 49/110 و mg QE/g 57/1 ± 60/62 بود. فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی انجیر بنگالی بر پایه روش های مهار رادیکال DPPH و ABTS به ترتیب معادل 46/0 ± 56/48 و 38/0 ± 20/57 میکروگرم در میلی لیتر مشاهده گردید. مطابق نتایج آزمون های دیسک دیفیوژن آگار و چاهک آگار، فعالیت ضد قارچی عصاره وابسته به غلظت بود و سویه های قارچی پنی سیلیوم دیجیتاتوم و پنی سیلیوم ایتالیکوم به ترتیب با کمترین و بیشترین قطر هاله عدم رشد، مقاوم ترین و حساس ترین گونه ها در برابر عصاره بودند. حداقل غلظت مهارکنندگی برای سویه های فوق به ترتیب 16 و 8 میلی گرم در میلی لیتر و حداقل غلظت کشندگی 512 و 128 میلی گرم در میلی لیتر بدست آمد. مطابق نتایج، عصاره اتانولی انجیر بنگالی منبع مهمی از ترکیبات آنتی اکسیدانی و ضد قارچی است و می تواند برای افزایش عمر ماندگاری محصولات غذایی استفاده شود.