بررسی فعالیت عضلات مرکزی در پلانک با و بدون تکیه بر اندام فوقانی در درجات مختلف بدن

استفاده از اندام فوقانی در تمرینات رایج پلانک، عامل محدود کننده ای در هدف قرار دادن عضلات مرکزی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت عضلات مرکزی در پلانک با و بدون تکیه بر اندام فوقانی در درجات مختلف بدن بود. 21 مرد سالم غیر ورزشکار در رده سنی 20 تا 30 سال در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها پلانک را در دو حالت با تکیه بر اندام فوقانی (توسط ابزار تعلیقی TRX) و بدون تکیه بر اندام فوقانی (توسط ابزار محقق ساخته) در درجات 20، 40، 60 و 80 درجه بدن اجرا نمودند. هر هشت تمرین به مدت 5 ثانیه و با 2 تکرار انجام شد. فعالیت عضلات راست شکمی، مایل خارجی، مالتی فیدوس، راست کننده ستون فقرات کمری و راست رانی اندازه گیری و مقایسه شد. آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج مقایسه فعالیت عضلات مرکزی بین دو پوزیشن پلانک با و بدون تکیه بر اندام فوقانی در درجات مختلف بدن تفاوت معناداری را نشان نداد (821/0=P). تغیر زاویه بدن (درجات 20، 40، 60 و 80) در حرکت پلانک در هر دو حالت با تکیه بر اندام فوقانی و بدون تکیه بر اندام فوقانی، تفاوت معناداری را در فعالیت عضلات مرکزی نشان داد (05/0P≤). عدم استفاده از اندام فوقانی در تمرینات پلانک تغییری در فعالیت عضلات مرکزی ایجاد نمی کند و همچنین با افزایش تدریجی زاویه بدن، سطح فعالیت آنها افزایش می یابد.