بررسی ارتباط بین ترس از ابتلا به کووید 19 و اضطراب مرگ با نقش میانجی گری خودتنظیمی در سالمندان شهر قزوین

ترس از کووید-19 در سالمندان شایع بوده و بر وضعیت جسمی و روانی آنان تاثیر منفی بجای می گذارد. ازآنجاکه خودتنظیمی، به عنوان عاملی برای کنترل و مدیریت هیجان و اضطراب است؛ بنابراین، مطالعه حاضر باهدف تعیین رابطه بین ترس از کووید-19 و اضطراب مرگ با نقش میانجی گری خودتنظیمی در سالمندان ساکن شهر قزوین صورت گرفت.

 این مطالعه توصیفی - مقطعی بر روی 430 سالمند 60 سال و بالاتر ساکن شهر قزوین در سال 1400 انجام شد. نمونه های موردمطالعه با روش نمونه گیری خوشه ای، انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها، از پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه های ترس از کووید-19، اضطراب مرگ تمپلر و خودتنظیم گری ایبانز و همکاران (2005) استفاده شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری تحلیل مسیر استفاده شد.

 میانگین سنی سالمندان شرکت کننده در مطالعه، 6/40 ± 66/88 سال بود. نتایج مطالعه، رابطه معنادار و مثبت بین ترس از کووید-19 و اضطراب مرگ (0/001>, P0/60 = β) و ارتباط معکوس بین خودتنظیمی و ترس از کووید (0/021 =, P0/24-= β) و اضطراب مرگ (0/021 =, P0/10-= β) را نشان داد. همچنین، نتایج نقش میانجی گری خودتنظیمی در ارتباط بین ترس و اضطراب مرگ را تایید نمود.

 با توجه به نقش میانجی گری خودتنظیمی در ارتباط بین ترس از کووید 19 و اضطراب مرگ، پیشنهاد می شود با آموزش راهکارهایی به سالمندان در جهت ارتقاء سطح خودتنظیمی، باعث کنترل یا کاهش تاثیرات منفی ترس از کووید-19 در این جمعیت آسیب پذیر شد.