رابطه عمل به باورهای دینی با شادکامی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان

 شادکامی یکی از هیجان‌های مثبت در وجود آدمی است که بر اندیشه، احساس و رفتار او تاثیر می‌گذارد و رابطه تنگاتنگی با باورهای دینی دارد. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی و شادکامی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان صورت گرفته است.

 این پژوهش توصیفی-تحلیلی و از نوع همبستگی است که به‌صورت مقطعی انجام شده است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان و حجم‌ نمونه بر اساس نمونه‌گیری چندمرحله‌ای تصادفی 390 دانشجو به‌صورت داوطلبانه بود. متغیرهای اصلی عمل به باورهای دینی و شادکامی و ابزار اندازه‌گیری دو پرسش‌نامه روان‌سنجی‌شده معبد و آکسفورد بود. در این پژوهش همه موارد اخلاقی رعایت شده است و مولفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند.

یافته‌ها:

 تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که مقدار همبستگی باورهای دینی با شادکامی 26/0 بود (001/0>P). بنابراین، بین شادکامی و عمل به باورهای دینی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت و میزان ارتباط جزیی باورهای دینی و شادکامی برحسب تحصیلات مادر تنها در مادران دارای تحصیلات دیپلم و فوق ‌لیسانس به بالاتر معنادار بود.

نتیجه‌گیری: 

با توجه به رابطه مثبت بین عمل به باورهای دینی و شادکامی، توصیه می‌شود که مدیران دانشگاه برنامه‌ریزی مناسبی برای تحکیم باورهای دینی و انجام فرایض دینی انجام دهند. این عمل با افزایش شادکامی آنان می‌تواند نقش مهمی در افزایش امید و ارتقای فعالیت‌های علمی داشته باشد.