سیاست خارجی ترکیه در بحران قره باغ از منظر قدرت هوشمند

کشورهای قفقاز جنوبی پس از فروپاشی شوروی به استقلال رسیدند. در این میان تشدید اختلافات ارضی بین آذربایجان و ارمنستان باعث به وجود آمدن نزاع های سخت بر سر قره باغ شده است. هم زمان ترکیه نیز باسیاست های منطقه ای خود درصدد است تا به عنوان برادر بزرگ ترک با ترکیب قدرت نرم و سخت یا به عبارتی قدرت هوشمند، در حمایت از آذربایجان نقش برجسته ای را ایفا کند. مقاله حاضر به روش توصیفی و تحلیلی به دنبال پاسخ به این پرسش است که در راهبردهای عمده ترکیه بحران قره باغ ، از منظر قدرت هوشمند چیست؟ در پاسخ به این سوال، فرضیه مقاله بیانگر آن است که ترکیه با درک اینکه بحران قره باغ فرصت مناسبی را برای نفوذ این کشور بعد از یک صد سال دوری از این منطقه فراهم می سازد تلاش کرد تا با ترکیبی از سیاست های سخت شامل تقویت قدرت نظامی آذربایجان از یک سو و سیاست های نرم شامل تاکید بر هویت قومیتی و نژادی به نفوذ خود در منطقه قفقاز دست یابد. در این راستا، قدرت هوشمند ترکیه سعی داشته تا با کمترین هزینه بیشترین سود را از شرایط بحرانی قره باغ به دست آورد ولی درنهایت با در نظر گرفتن تاثیر روسیه در حل بحران و منابع نفوذ، ترکیه نتوانسته است در منطقه قفقاز جنوبی با موفقیت کامل به اهداف سیاست خارجی دست یابد.