بررسی میزان شادکامی و عوامل شغلی مرتبط با آن: مطالعه ای مقطعی در کارکنان بیمارستان

سلامت روان کادر درمان به عنوان ارایه دهندگان مراقبت تاثیر بسزایی در کیفیت ارایه خدمات دارد . در این میان شادکامی به عنوان یکی از مولفه های مهم سلامت روان مورد توجه می باشد لذا با توجه اهمیت سلامت روان در کادر درمان بخصوص در دوران اپیدمی کروناویروس 19، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان شادکامی و عوامل شغلی مرتبط با آن در کارکنان بیمارستان طراحی و اجراشد.

  در این مطالعه مقطعی- تحلیلی، 280 نفر از کادر آموزشی ، پژوهشی و درمانی بیمارستان کوثر شهر سمنان در سال 1399 بصورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از یک چک لیست شامل متغیرهای جمعیت شناختی و شغلی همراه با پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد (The Oxford Happiness Questionnaire) هیلز و آرگیل (2002) استفاده شد. داده های مربوطه پس از جمع آوری در نرم افزار  SPSS26وارد  و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.

میانگین و انحراف معیار سن افراد مورد بررسی 09/8± 53/34 سال و 1/62 % از آنها زن بودند. 5/47 % از نظر توزیع نمره شادمانی در وضعیت پایین و تنها 10 % در وضعیت عالی قرار داشتند. افراد در گروه سنی 51 تا 60 سال  (001/0> P)  ، فارغ التحصیلان مقطع دکتری (001/0> P) ، شاغلان پزشک  (001/0> P)، نیروی های استخدام رسمی  (008/0P =)، کارکنان با شیفت کاری ثابت (001/0> P) ، کارکنان غیر نیازمند به اضافه کاری  (044/0P =)، افراد دارای تعامل خوب با همکاران (001/0> P) و مستخدمین با رضایت شغلی خوب (001/0> P) ، دارای وضعیت شادکامی خوب یا عالی بودند.

  بیشتر کارکنان درمانی شاغل در بیمارستان از سطح شادکامی مطلوبی برخودار نبودند ، لذا طراحی و اجرای برنامه هایی جهت ارتقاء سطح شادکامی با در نظر گرفتن فاکتور های مرتبط با آن توصیه می گردد.