مبانی و معیارهای حاکم بر جرم انگاری جرایم نوپدید در شبکه های اجتماعی

امروزه شبکه‌های اجتماعی، تبدیل به وسایل ارتباط و تعامل جوامع انسانی شده‌اند و هر روز بر تعداد و اعضای آنها افزوده می‌شود. هرچند این امکانات بشر امروزی را توانمندتر از گذشته کرده است. با پیشرفت روزافزون علم و تکنولوژی، جوامع مختلف در گذر از جامعه سنتی به یک جامعه پیشرفته علاوه بر حفظ بسیاری از آسیب‌های اجتماعی که از قبل موجود بوده است، با جرایم جدید روبه‌رو می‌شوند که به خاطر نداشتن سابقه و پیشینه در جوامع انسانی به آنها آسیب‌های اجتماعی نوپدید می‌گویند. جرایم نوپدید، جرایم مرتبط با فناوری جدید شبکه‌های اجتماعی است که ناشی از استفاده از این شبکه‌ها از جمله اینستاگرام، تلگرام است که می‌توان به فیشینگ، فارمینگ، قماربازی اینترنتی، کلاهبرداری اینترنتی اشاره نمود. جدید و نوپدید بودن این جرایم، متضمن این امر است که برخی از این جرایم، در قانون‌گذاری ایران جرم‌انگاری نشده است. هدف اصلی این پژوهش پرداختن معیارها و مبلنی جرم‌انگاری جرام نوپدید در شبکه‌های اجتماعی است که با روش پژوهش توصیفی – تحلیلی به این دستاوردها رسیده است که امکان جرم‌انگاری جرایم نوپدید دو دیدگاه قایل بیان است. اولین دیدگاه بر مخالفت جرم‌انگاری این جرایم بر اساس اختیار مطلق فرد در استفاده از شبکه‌های اجتماعی تکیه دارد، که با ضروریات جامعه امروزی قابل پذیرش نیست. اما دیدگاه دوم قایل به جرم‌انگاری، جرایم نوپدید شبکه‌های اجتماعی بر طبق اصولی از جمله اصل لاضرر، مصلحت و... شده است، که دیدگاه دوم با توجه به پیامدهایی که این جرایم به دنبال دارند قابل قبول می‌باشد.