بررسی استفاده از باطله زغال سنگ در مخلوط آسفالتی و تاثیر آن بر روی حساسیت رطوبتی مخلوط آسفالتی با رویکرد آزمایش های شیمی قیر و مکانیکی مخلوط آسفالتی

حساسیت رطوبتی یکی از عوامل اصلی بروز بسیاری از خرابی های تاثیرگذار بر عملکرد و دوام مخلوط آسفالتی است. این خرابی با ورود رطوبت (آب) به لایه روسازی رخ داده و موجب تشدید سایر خرابی ها از جمله شیارشدگی و شن زدگی در لایه های مخلوط آسفالتی می شود. بر این اساس در این پژوهش به بررسی تاثیر استفاده از انواع مختلف باطله زغال سنگ که بعنوان پسماند فرآیند استخراج (باطله جیگ و فلوتاسیون) آن بر عملکرد مخلوط آسفالتی در مواجهه با پدیده حساسیت رطوبتی پرداخته شده است. پس از انجام آزمایشات شناسایی ساختار فیزیکی و شیمیایی باطله زغال سنگ، چهار ترکیب مختلف از مخلوط آسفالتی آزمایشگاهی حاوی این ماده تهیه گردید. باطله های زغال سنگ در درصدهای یکسان به قیر اضافه و آزمایش های انرژی آزاد سطحی و آزمایش طیف سنجی مادون قرمز بر روی قیر و آزمایش کشش غیرمستقیم بر روی نمونه های آسفالتی ساخته شده با قیر اصلاح شده انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از باطله زغال سنگ جیگ نسبت به باطله زغال سنگ فلوتاسیون موجب افزایش مولفه قطبی قیر و افزایش چسبندگی می شود. همچنین نتایج بدست آمده از آزمایش کشش غیر مستقیم بهبود مقاومت در برابر خرابی رطوبتی در نتیجه استفاده از باطله زغال سنگ جیگ را نشان می دهد.