اثرات استراتژی های مختلف تغذیه طی جایگزینی چربی ضایعات طیور به جای روغن ماهی جیره بر فراسنجه های رشد، ضریب تبدیل غذا و خون شناسی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)

با توجه به محدودیت روغن ماهی و قیمت بالای آن، صنعت خوراک آبزیان نیاز به یافتن جایگزین های مناسب برای روغن ماهی در صنعت آبزی پروری دارد. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر جایگزینی چربی ضایعات طیور به جای روغن ماهی جیره با استراتژی برگشت به جیره اصلی بر برخی فراسنجه های رشد و خونی ماهی قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) به منظور یافتن جایگزین مناسب برای روغن ماهی است. برای انجام این تحقیق 120 عدد بچه ماهی به وزن  72/13±50/2 گرم خریداری و پس از دوره سازگاری، 25 قطعه در هر حوضچه به صورت طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 3 تکرار رهاسازی شدند. تیمار شاهد: تغذیه شده با جیره معمول، تیمار 1: تغذیه شده با جیره حاوی مخلوط روغن ماهی و چربی طیور (50/50) به مدت یک ماه و با جیره معمول در ماه دوم، تیمار 2: تغذیه شده با جیره حاوی چربی طیور به مدت یک ماه و با جیره معمول در ماه دوم، تیمار 3: تغذیه شده با جیره حاوی مخلوط روغن ماهی و چربی طیور (50/50)، تیمار 4: تغذیه شده با جیره حاوی چربی طیور. در پایان دوره دو ماهه پرورش، شاخص های رشد و ضریب تبدیل غذایی محاسبه شد. هم چنین 6 عدد ماهی از هر تیمار خون گیری و فراسنجه های خونی طبق روش های استاندارد اندازه   گیری شد. اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف در خصوص فراسنجه های رشد، تغذیه و تعداد گلبول های قرمز وجود نداشت. مقدار هموگلوبین در تیمارهای 1 و 4 به طور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود. مقدار هماتوکریت در تیمار 4 به طور معنی داری کم تر از تیمار 1 بود. تعداد گلبول های سفید در تیمار 4 به طور معنی داری کم تر از سایر تیمارها بود. کم ترین درصد لنفوسیت و بیش ترین درصد نوتروفیل در نمونه های تیمار 4 مشاهده شد، به طوری که مقدار این فراسنجه در تیمار 4 با سایر تیمارها معنی دار بود. جایگزینی چربی ضایعات طیور به جای روغن ماهی و تغذیه مجدد با جیره معمول به دلیل توانایی بالای ماهی قزل آلای رنگین کمان در هضم مواد غذایی و تبدیل غذا به بافت می تواند باعث کاهش هزینه های تولید شود. بنابراین تمام تیمارها به غیر از تیمار 4 قابل توصیه می باشد.